Yapay Zeka, Sanat ve Rönesans Üzerine

En güncel Yapay Zeka teknolojisi, bugün bilindiği haliyle 50'lere kadar, yani ilk bilgisayarlara dek uzanıyor. Güncel teknoloji aslında gerçeği taklit eden, belli bir işleve yakınsayan bir teknoloji. Bu şu demek, evrende bildiğimiz herşey bir işlevle (fonksiyonla) ifade edilebilir. Diyelim şu anda bu yazdığım cümlelerin de, ekrandaki görüntülerin de, yere düşen elmanın da girdi ve çıktı dönüşümü vardır. İşte Yapay Sinir Ağları, en güncel Yapay Zeka, elimizdeki en güçlü işlev yakınsarlarıdır. Elimizdeki verileri girdi ve yakınsamak istediğimiz imleri (işaretleri) de çıktı olarak kabul ediyoruz, ve bu harikalar yaratan teknolojinin temelini oluşturuyor.
Şimdi bunları neden anlattım? Bu fikir bizi modernliğin inşa edildiği 15.yy.'a değin götürmekte. Rönesans bir yenilenme hareketiydi, ardında iktisadi faktörler olan bir İtalyan düşüncesiydi. Bu düşünce kendini antikitede, Grek ve Roma düşüncesinde temellendiriyordu çünkü kitap çok ucuzlamıştı. 1 paraya 40 ciltlik eserler, hem de bugün dahi güncelliğini koruyan klasik eserler vardı. Rönesansın önemli faktörlerinden birisi sanat ve estetiği matematik ile ifade etmesidir. Simetri, ölçü ve oran gibi unsurlar Rönesans sanatında önem kazanmıştı. Mimarinin etkisi de oldukça büyük. Sanatçılar, mühendis, mimar veya doğa bilimcisiydi aynı zamanda... Tıpkı Aristo gibi. Denilebilir ki bu ilk modernlikti.
Bugüne dönecek olursak, Yapay Zeka ve Sanat etkileşimi bize Rönesansı, yani ilk modernliği hatırlatmıyor mu? Dünyada Rönesans sanatına karşı oluşan bu ilginin de belki bir sebebi budur.