Trajiktir, dedi Adem.
Öyle dedi kahin öyle...
İnsan dünyada iki kere var olacak.
İlki kaderini bilmek,
İkincisi yargılanmak için.
Öyle dedi adem öyle...
Ne de olsa bir sürgün mahkumudur insan,
İdama yazgılı...
Ben kaderi kabul etmedim. Yalnızca yazgı...
Kahin, dedi, kahin...
Şeytandan farkın yok bahçedeki.
Yazgımı sevmeyi öğrendim ben,
Hem de benden sonrakiler...
Ne garip ki insanın peşin verilmiştir de cezası,
sonrasındadır yargı.