Maddeler

acı adalet adem af afrika agnes varda ağaç ahlak ahmet hamdi tanpınar ahmet telli aile akıl akıl hastanesi akira kurosawa akrep alaturka albay çiçek ali alim amerika ampirizm anadolu anadolu rock analiz anarşizm anlamak anne-baba ansiklopedi antik yunan antropoloji arap aristo arkadaş arzu asker aşk aşmak at ataol behramoğlu atıf yılmaz atilla ilhan attar avrupa aydınlanma ayı ayrılık ayrımcılık aziz babam bach baki barış barthes baudelaire beğenmek behçet necatigil bektaşi ben benjamin benlik bergson beşiktaş biçim-öz bilgi bilgisayar bilim bilinç birey biyoloji brecht bresson buda bulantı cahit arf cahit zarifoğlu camera obscura camus can sıkıntısı can yücel canan özgür cemal süreya cennet ceza chp chris marker christopher marlowe cinuçen tanrıkorur cumhuriyet cüneyt cebenoyan çağ çalışmak çin çoktanrılı çöp dadaizm-sürrealizm dağ dedem deleuze deli demokrasi descartes devlet devrim dil divan diyalektik doğa doğu-batı dostoyevski dönüşümler duyu dünya düşman düşünme ebediyet edebiyat edebiyat eleştirisi edip cansever eflatun eğitim ehli beyt einstein ekitap ekoloji enel hak engels engizisyon erdem estetik ev fabrika farabi fark farsça faust felsefe fenomenoloji feza gürsey fikir filmlerim foto-gerçekçilik fotoğraf foucault frankfurt okulu futbol futurizm fuzuli garip gazali gece gelecek gemi gençlik gerçek goethe gök görümlerim göstergebilim gurur gülümseme günah gürcistan güven güzel haber habil-kabil hac hafıza hafızı şirazi hakikat hallacı mansur hamlet hapisane harabat hasan-hüseyin hastalık hat hatırlamak hayal hayat haydar ergülen hayvan haz hegel heidegger hezarfen hırs hırsız hiçlik hikaye hile hilmi yavuz hitchcock hölderlin hristiyanlık hukuk hurufilik hümanizm ışık ibn rüşd ibn tufeyl ibrahim ibrahim tenekeci idam idealizm-realizm ideoloji ikinci yeni iktidar iktisat inanç incil insan inziva isa islamcılık ismet özel israil istanbul isyan işçi işgal işsizlik itiraz iyi-kötü izlenimcilik izsürücü japonya jazz&blues jeanne d'arc jules verne jung kader kadın kafka kalp kant kapitalizm kara şiir karanlık kelam kent kıskançlık kibir klasik müzik korku köle-efendi köy kral edip kul kuran kuş kutsal küçürek öykü laboratuvar leibniz leonardo leyla-mecnun luis bunuel machiavelli makine man ray marcus aurelius marksizm matematik mehmet akif ersoy melek melih cevdet memleket merhamet meryem meslek metafizik metin eloğlu mevlevi mey michelangelo milli mücadele mistisizm modernlik montaj muhabbet musa mustafa kemal muş mutluluk mülkiyet müzik nazım hikmet nedim nesimi ney neyzen tevfik nietzsche nobel nuh nurettin topçu nuri pakdil odam oktay rıfat ordo nominis orhan pamuk orhan seyfi orhon orson welles ortadoğu oruç aruoba osmanlıca otomatik öyküler öfke öğrenen makine öğrenmek öğretmen-öğrenci öğüt ölüm ömer hayyam örtü özbilinç özgürlük öznellik paranoya pir sultan piyes polisiye psikanaliz psikoloji puşkin rastlantı reklam religio renkler resim richard sennett riya rock'n roll roman ropörtaj rönesans ruh rumi russell rüya saat sağ-sol sağlık sait faik salah birsel salgın sanat sartre saussure savaş schopenhauer seneca sezai karakoç sezgi shakespeare sinema sinema salonu sinirbilim siyaset sokrat sonsuzluk sorgu sosyal gerçekçilik sosyalizm sovyet sömürgecilik söz spinoza stoa su sun tzu sürgün şair şehir şeytan şiddet şiir şirazi tanrı tarih tarkovsky tasavvuf taşra techno teknik terör tevazu tıp tin tiyatro toplum toprak tora tövbe tragedya travma truffaut turgut uyar türk beşlisi türkçülük türkiye türkü umut unutmak usta-çırak uşak uyku uyuşturucu ülkü tamer üretim-tüketim ütopya van gogh varoluşçuluk vatan vertov victor hugo wittgenstein yabancı yahya kemal yalan yalnızlık yapay edebiyat yapısalcılık yara yargı yaş yaşamak yaşlı yavuz turgul yazar yazgı yeni türkiye sineması yıldız yoksulluk yol yolculuk yunus emre yurtdışı zaman zihin ziya gökalp zulüm zweig

31 Ekim 2020 Cumartesi

Hamlet, Gülünç ve Trajikomik Üzerine

Bu anlamda, Dionysosçu insanın Hamlet'le benzer bir yönü vardır: ikisi de şeylerin özüne gerçek bir bakış atmış, onları tanımışlardır, ve eyleme geçmek onları tiksindirmektedir; çünkü eylemleri şeylerin bengi özünü değiştiremeyecektir, zıvanadan çıkmış dünyayı yeniden düzenleme işinin kendilerinden beklenmesini gülünç ya da utanç verici bulmaktadırlar.

Niçe'nin bu paragrafı bana çok şey anlatıyor. Birincisi, varoluşçuluk düşüncesinin temelden etkileyen bir nokta üzerinde duruyor. Her şeyin bir biçimi ve özü vardır. Varoluşçu düşüncede insanın varlığı, yani biçimi, özünden önce gelmektedir. Diğer şeylerin ise özü biçiminden önce gelir. Mesela, bir armut tohumunda armut özünü tutar... O özden biçim meydana gelir, armut ağacı... İktidar da bir şeydir ve onun da biçimi özünden meydana gelir. İktidar olan heryerde, Macbeth, Kral Kladius veya Kral Lear vardır. Bunlar iktidar özünün biçimleridir. Shakespeare'in bize gösterdiği budur. Yukarıdaki paragrafta Dionysosçu Hamlet iktidarı ve daha pek çok şeyi kavramış ve onun değiştirilmesinin kendisinden beklenmesini gülünç bulmaktadır. Bu neden önemli olsun? Felsefe tarihine baktığımız zaman Eflatun'un anlatısında idealler vardır. Örneğin, ideal devlet ve ideal kral vardır. Oysa Machivelli bize ideal kralın olmadığını göstermiştir. Her kral, krallığını korumak için benzer işleri yapar. Bu çökmeye başlayan idealler Niçe'nin düşüncesinde çok önemli bir yer teşkil eder. Artık Hamlet, şeyleri değiştirilmesinin kendisinden beklenmesini gülünç bulmaktadır. İdealler yok olmuş, şeylerin gerçek özleri Hamlet tarafından anlaşılmıştır. İktidarın doğasını Hamlet değiştiremez, o halde o da bu doğaya uygun davranmalıdır. Semavi dinlerin ahlak kurallarına göre değil. Doğaya uygun ahlak geliştirmelidir. Oysa, Eflatun bize Sokrat gibi kendi ideallerimizi ortaya koymamız gerektiğini söylemektedir. Erdemli olunmalıdır... Oysa Hamlet erdemli biri değildir, oyunun sonunda Macbeth gibi acımasız bir katile dönüşmüştür. İşte burada tragedyanın yorumlanmasına ilişkin iki düşünce görmekteyiz. Birincisinde Hamlet'e bakışımız onun ahlaksız biri olduğu yönündedir. Bu semavi dinlerin ahlak anlayışa karşı olan bir Hamlet'tir. Diğeri ise, Hamlet'i olumlayan... Yaşamı olumlayan... Acıyı rasyonalize eden Niçe'nin bakışı...

Hakkımda

Fotoğrafım
I have a unique blend of expertise in art and engineering, with a specialization in animation, video production, and drama. I'm deeply passionate about the art of montage and its significance in cinema, and I strictly adhere to the principles of tragedy in my written works. I also incorporate machine learning techniques in my literary works and animations, actively contributing to the development of these algorithms and regularly publishing my findings in scientific conferences and journals.